Maandag

Gister 'traditional' gegeten in een van de vele restaurantjes. Het is duidelijk te merken dat het nog laagseizoen is want de taveernes waren uitgestorven, behalve 1. Daar zijn wij ook maar neergestreken. Wel zo gezellig (arme Nikos!). Ik dacht doe eens gek, laat ik eens geit nemen gestoofd in plaatselijke kruiden. Dat viel niet tegen, dik in orde!De volgende ochtend het Venetiaanse fort bezocht. Hier hadden wij vanuit de camper uitzicht op: erg mooi in zee gelegen, uitgestrekt en je mocht overal komen. Daarna de camper in voor een grote rit. Eerst terug naar Pylos. Dit dorp ligt behoorlijk tegen de berg op. Ergens in het dorp in een smal straatje was de doorgaande weg opeens afgesloten: daar sta je dan met je dikke camper! Alternatief was een klein bergstraatje: niet voor ons geschikt. Toen wij buiten de camper stonden voor overleg bleken de sleutels van de camper nog erin te liggen, terwijl alle deuren in het slot waren gevallen, mimimimimi!! Gelukkig kon Luuk half door een raampje kruipen! Daarna schoten wat behulpzame grieken  ons te hulp om een plaats te vinden om de grote bak te keren. Een andere griek legde ons uit hoe we op een alternatieve weg moesten komen richting Kalamata, want de wegwerkers hadden het alleen in het grieks opgeschreven en daar bak je niet zoveel van (heel anders dan oudgrieks). He,he dat was weer een heel avontuur! Door de bergen naar Kalamata, maar daarna begon het echte werk pas: de weg van Kalamata naar Sparta wordt in de boekjes omschreven als de mooiste bergroute van de Peloponnesos. Een duizelingwekkende weg door het Taigetos gebergte vol met onherbergzame ravijnen, zeer veel steile haarspeldbochten en kronkelwegen. De ene keer tot hoog stijgen, dan weer diep dalen en dat meerdere keren. Gelukkig is Luuk het sturen nog niet verleerd, alhoewel hij veel moet schakelen (jawel, in deze camper 6 versnellingen). Op het eind van deze 60 km lange weg komen we in de Langada kloof. In dit ravijn zouden de Spartanen hun baby's hebben gegooid, die niet aan hun lichamelijke eisen voldeden!Nu staan we op een camping met uitzicht op de Byzantijnse stad Mistras (tegen de berg aangeplakt) die we morgen gaan bezoeken. Hopelijk is het dan iets minder warm: het was vandaag 29 graden. En het zwembad op de camping is nog niet gevuld, potverdorie.